Rüyanız Hayrolsun! -2

Çocukluğumdan beri tekrarlayan bir rüyam var.

O dönem hayatımda olan önemli bir olay – bir sınav, toplantı, doğumgünü, düğün, mülakat…- aniden gelip çatıyor. Yapmış olmam gereken hiç bir hazırlığı yapmadığımı fark ediyorum ve başımdan aşağı kaynar sular iniyor. Korkunç bir kalp çarpıntısı, soğuk terler ve kulağımda kendi sesim yankılanıyor: “Bunca zamanın vardı bu sınava çalışmak için, nasıl olur da kapak bile açmazsın? Bu doğumgünü için neden geçen haftadan hediye almadın? Mülakatta sana bu sorunun sorulacağını nasıl akıl etmedin? Bu aptal kıyafetle mi geldin düğüne, nasıl yeni bir elbise almazsın? Bu organizasyonun bugün olacağını biliyordun, neden haftasonu maniküre gitmedin? …..” Birbirinden anlamsız son dakika çözümleri yaratmaya çalıştıkça kendimi iyice kötü hissediyorum. Erimek, küçülerek yok olmak, kaybolmak istiyorum. Defalarca o günün gerçekten gelip gelmemiş olduğunu sorguluyorum, zamanın ne çabuk geçmiş olduğuna şaşırıyor, bunca zaman hiç bir hazırlık yapmamış olduğum için kendimi hepten hırpalıyorum.

Bu rüyaların sonuncusunu geçtiğimiz akşam kendi düğünüm için gördüm. Aylar geçivermiş ve düğün günüm gelivermiş; ne düğün yerimiz ayarlanmış, ne gelinliğim seçilmiş, saçımı bile yaptırmamışım; annem ve tanımadığım iki insanla düğünüme giden bir arabanın içindeyim. Kendimi arabadan aşağı atmak istiyorum. Uyandığımda çarpıntım, kalbimin sesini dışarıdan duyurabilecek şiddetteydi ve ağlamaklıydım.

Bu rüyamı bir arkadaşıma anlattığımda, “Ne şimdi, rüya mı bu, bana senin günlük hayatından bir kesit gibi geldi” dedi.

Rüyalarınıza dikkat edin. Hakkımızda çok şey söylüyorlar.


Fotoğraf: Maelle Andre