Her şeyin doğrusunu bildiğimi zannediyordum.
Hep doğru olanı yapmak zorunda olduğumu düşünüyordum.
Benim için doğru olacağını düşündüğüm şeyi mantığımla seçtim, bunun benim için doğru olmadığını bildiğim gerçekle değil yaşadığım gerçekle gördüm.
İyilik benim hapishanem oldu.
İyiliği mutluluğun önüne engel olarak koydum.
Ben iyi değilim. Çünkü iyi olmak başkalarının istediklerini, söylediklerini, doğrularını yapmak demek.
Ben iyi değil mutlu olmayı seçiyorum.
Kendi hayatımı yaşamaya niyet ediyorum.
