Hayatı dingin bir deniz sandım, nefesimi tutup derinlere
daldım.
Kimse bilmez ama, şu hayatta en büyük yolları sessiz,
derinden, tek başıma aldım. Ciğerlerim patlayacak gibi oldu bazen. Bir kulaç daha
atamayacağım sandım. Yüzeye çıkıp dinlendim, suya yattım. Kendini suya
telaşsızca teslim edersen o seni taşır. Hayat gibi.
Boyumu aşan dalgalara karşı direndiğim de oldu, kendimi
akıntıya bıraktığım da.
Kendimi en çok vahşi fırtınalarda tanıdım. Hayatta kalma
içgüdümün kuvvetine şaşırdım, şükür ki hiç karaya vurmadım.
Çok limana veda ettim. Hiç birinden pişman olmadım.
Çok sürüyle karşılaştım. Hepsini dinledim, hepsiyle
tanıştım. Kendimden onlara verdim, onlardan kendime kattım. Gururla söylüyorum
ki, hiç bir sürüye katılmadım.
Suyun sesi, kokusu, dokusu beni hep sakinleştirdi. Nedenini
bugün anladım.
